محمد قاضی استادیار گروه عمران مایه اشعار خود را محبت ، عشق و زندگی عنوان کرد ..........
در مراسم گرامیداشت شان و مقام استاد که در روز 10 اردیبهشت 97 در دانشکده فنی و مهندسی واحد برگزار شد ، بخشی از برنامه این مراسم به سرودن اشعاراز سوی دو نفر از استادان واحد اختصاص داشت. از اینرو پس از ارائه اشعار از سوی عالیه نوری استادیار و مدیر گروه معارف اسلامی ، محمد قاضی استادیار گروه عمران جهت سرودن اشعار خود دعوت شد .
وی از پیشکسوتان گروه عمران واحد است که با وجود رشته فنی تحصیلی خود دستی به قلم داشته و مایه اصلی سرودن اشعارش را عشق ،محبت و زندگی می داند .
در ذیل سروده هایی از این عضو هیات علمی در مراسم روز استاد ، به نام های سفردرون و نوروز آورده شده است .
سفر درون
بیا بسان پرستو ره سفر گیریم
دل از سیاهی و سوگ و سراب برگیریم
به چشم دل،به افق،آشیانه رانگریم
به شوق وصل نهان ،عاشقانه پرگیریم
زملک صیدعقاب غمین قله ی قاف
به زیرکی به گریزیم و ،ره به درگیریم
گهی به وسع تمنا ،به اوج پر گیریم
دمی به حکم ضرورت رهی دگر گیریم
به آسمان و به دریا، به رود و جنگل و کوه
سلام کنیم و ،زاحوالشان خبر گیریم
به باغ پر شکوفه ی عشق و طرب که رسیم
زسینه جامه درانیم و گل به برگیریم
نوروز
آهوی ترسیده دردشت خیال خسته از تعقیب گرگ بدسگال
یارگم کرده ،وفاپیشه ، امین در به در ، مجروح ، هردم درکمین
دل شکسته ، خاردرپا، خسته تن خشمگین از اهرمن ، از او و من
مرده از درد و دریغ ناکسی زنده با ضربان عشق واپسی
نافه ، پراز عشق بی سامان شده چشم ، اشک دل ، نه بر دامان شده
سینه ، پراز اشتیاق روی یار جان ، پر از درد فراق و انتظار
نه ، حذرکن از حدیث خستگان پاره کن زنجیر از پابستگان
پیش رو ، پروانه شو بر شمع دوست زندگی مهر است ، منطق هم هموست
مهر درکهسار ، در دشت و دمن پهن کرده فرش لاله ، یاسمن
نسترن ، هر گوشه ای عریان شده عطر نرگس در نفس ، در جان شده
هر طپشی ، آوای عشق زندگیست زندگی با عشق ، خود پایندگی ست